سابقه و هدف: ائوزینوفیلی همراه تومور (TATE) در انواع مختلف ﻧﺌﻮپلاسم ها مشاهده می شود ولی هنوز ارتباط آن با سرطان ها مشخص نشده است، از جمله سرطان سلول سنگفرشی (SCC) که شایع ترین بدخیمی سر و گردن می باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین TATE و درجه بندی هیستولوژیک SCC سر و گردن توسط رنگ آمیزی Luna می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 67 نمونه شامل اسلایدهای برشهای 4 میکرونی بافت HNSCC رنگ آمیزی شده با هماتوکسیلین و اﺋﻮزین جهت بررسی درجه بندی هیستولوژیک بازبینی شد و به سه گروه خوب تمایز یافته، با تمایز ضعیف و با تمایز متوسط تقسیم شدند. بررسی انفیلتراسیون اﺋوزینوفیل ها در تومور با استفاده از روش رنگ آمیزی هیستوشیمی Luna انجام شد، اﺋوزینوفیل ها در 10 شان میکروسکوپی بصورت تصادفی شمارش شده و در 4 گروه طبقه بندی شدند. ارتباط بین ارتشاح ائوزینوفیلی و درجه هیستولوژیک وسایر عوامل مرتبط با آزمون های Mann- U- Whitney، Chi-square Kruskal-wallis و ضریب همبستگی Spearman بررسی شد.یافته ها: فراوانی ائوزینوفیلی بافتی تنها در یک مورد صفر (1.5%) و در 66 مورد 98.5)%) مثبت بود. میانگین سلول های ائوزینوفیل شمارش شده 5.41±4.74 بود. بین درجه هیستوپاتولوژیک و TATE رابطه معنی دار بدست آمد. (P=0.04) ولی رابطه معنا داری بین TATE با سن، جنس و محل ضایعه وجود نداشت.نتیجه گیری: فراوانی ائوزینوفیلی بافتی در گروه مبتلایان به اسکواموس سل کارسینوم سر و گردن با تمایز ضعیف کمتر از دو گروه دیگر بود ولی ارتباطی با سایر فاکتورهای کلینیکوپاتولوژیک دیده نشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: بررسی و ارزیابی شیوع DNA ویروس های پاپیلومای انسانی (Human Papilomavirus; HPV) در حفره دهانی و اوروفارنکس بیماران مبتلا به آنمی فانکونی (Fanconi Anemia; FA) در مقایسه با موارد کنترل.مواد و روش ها: پرسشنامه ای در مورد عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا، تهیه و در میان 22 بیمار مبتلا به آنمی فانکونی و نیز 42 فرد بدون آنمی فانکونی توزیع گردید. DNA پاپیلوما ویروس انسانی با روش PCR- استفاده از پرایمرهایی که تیپ های پرخطر را پوشش می دادند- مورد ردیابی قرار گرفت. به طور هم زمان از روش های سرولوژیک نیز جهت ردیابی آنتی بادی های ضد HPV در سرم بیماران استفاده گردید.نتایج: در 82 درصد از نمونه های کارسینومای سلول های سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma; SCC) مربوط به بیماران آنمی فانکونی DNA پاپیلوما ویروس انسانی ردیابی گردید که به لحاظ آماری از 5/62 درصد از نمونه های SCC مربوط به موارد کنترل- که از این لحاظ مثبت بودند- بیشتر بود (p<0.05). در تمام موارد حضور آنتی بادی های ضد HPV در سرم بیماران نشان داده شد که در میان نمونه های بیمار 14 مورد و در نمونه های کنترل 11 مورد با پاپیلوما ویروس های پرخطر آلوده شده بودند.نتیجه گیری: بر اساس اطلاعات حاصل از تحقیق، عفونت با ویروس های پاپیلومای انسانی به ویژه تیپ های پرخطر (18 و 16)، یکی از عواملی است که می تواند احتمال افزایش خطر حساسیت را نسبت به برخی از تیپ های سرطان مانند: کارسینومای مهاجم سلول های سنگفرشی سر و گردن (Head and Neck Squamous Cell Carcinoma; HNSCC) به خصوص در مبتلایان به آنمی فانکونی افزایش دهد. (اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است)

زمینه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی، از شایع ترین سرطان های ناحیه سر و گردن و جزء ده علت عمده مرگ و میر در جهان است. پیش آگهی این بیماری به علت تشخیص دیرهنگام و گوناگونی در تظاهرات آن، ضعیف می باشد. شرایط محیطی و اقلیمی در سرطان ها نقش دارند؛ به همین دلیل، ضرورت انجام مطالعات اپیدمیولوژیک احساس می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی اپیدمیولوژی ده ساله موارد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن در شهر بیرجند انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی، به صورت گذشته نگر بر روی پرونده 111 بیمار مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز از پرونده بیماران استخراج گردید؛ سپس داده ها به وسیله آزمون آماری Chi-square یک طرفه یا Fisher در سطح آلفا مساوی 0/05 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی بیماران 9/12± 5/60 سال و نسبت مرد به زن 2/08 بود. بیشترین محل درگیری، ناحیه حنجره (1/63%) و پس از آن زبان (1/8%) بود. در افراد سیگاری، درگیری ناحیه حنجره 7/76 درصد و در افراد غیر سیگاری 4/54 درصد بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p=0/04). از بین افراد مورد مطالعه، 1/54 درصد بیماران دارای درجه تمایز متوسط بودند و 55 درصد افراد درگیر، در شهر سکونت داشتند. ضایعات بافتی با تمایز متوسط، در افراد مصرف کننده مواد مخدر به طور معنی داری بیشتر بود (p=0/02). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن طی سال های اخیر در بین مردان بویژه افراد مسن شیوع بیشتری داشته است. بیشترین میزان درگیری در ناحیه سر و گردن، حنجره بود و مصرف دخانیات به طور معنی داری شیوع ضایعات حنجره را افزایش داد.

سابقه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی پوست دومین کانسر شایع پوستی است. ممکن است ماست سل ها در پیشرفت تومورها و متاستاز بوسیله افزایش آنژیوژنز نقش ایفا نمایند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش ماست سل ها از طریق افزایش آنژیوژنز در تهاجم کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، مقاطع 4 میکرونی از 30 بلوک پارافینه کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن از نوع خوب تمایز یافته برای ارزیابی دانسیته عروق خونی کوچک با استفاده از ایمونومارکر CD34 وجهت ارزیابی دانسیته ماست سلی با تولوئیدین بلو رنگ آمیزی شدند. تعداد عروق کوچک و ماست سل ها در HNCSCC ها در ده فیلد میکروسکوپی در نواحی با بالاترین تراکم، شمارش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و تست های Mann whitney, Kruskal-wallis و Pearson's correlation coefficient آنالیز شد. سطح معنی دار (0/05 P<) در نظر گرفته شد. یافته ها: در بررسی ارتباط بین دانسیته ماست سل ها و دانسیته عروق خونی کوچک و این که آیا افزایش ماست سل ها موجب افزایش عروق خونی کوچک می گردد یا خیر، به لحاظ آماری ارتباط معناداری یافت نشد. ( 0/142= p) و ضریب همبستگی (0/274=r ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده دراین مطالعه، مبنی بر عدم ارتباط بین تراکم عروق خونی کوچک و تعداد ماست سل ها در کارسینوم سلول سنگفرشی پوست، به نظر نمی رسد که این روند در پاتوژنز کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن نقشی ایفا کند.

مقدمه: تومورهای سلول سنگفرشی شایعترین تومور ناحیه سر و گردن می باشند. بر اساس مرحله بیماری، در درمان این تومورها از پرتو درمانی و یا جراحی استفاده می شود. به منظور بهبود نتایج درمانی، اضافه کردن شیمی درمانی به پرتو درمانی مورد توجه قرار گرفته است. اما کارایی این روش هنوز مورد اختلاف نظر است. هدف از این پژوهش مقایسه پاسخ به درمان و عود تومور بین دو روش پرتو درمانی توام با شیمی درمانی و پرتو درمانی به تنهایی بود. مواد و روش کار: این کارآزمایی بالینی بر روی 150 بیمار مبتلا به تومور سلول اسکواموس سر و گردن که به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند انجام شد. یک گروه تحت پرتو درمانی قرار گرفتند (75 بیمار) و گروه دیگر علاوه بر پرتو درمانی، سیس پلاتین (100mg/m2) و 5- فلور و اوراسیل (750mg/m2)، هم دریافت کردند (75 بیمار). شیمی درمانی هر سه هفته یکبار تکرار شد. پرتو درمانی به صورت سنتی (2 گری در هر بار و 5 بار در هفته)، با دوز کلی 70-50 گری داده شد. نتایج: پاسخ اولیه در 69.4% بیماران گروه پرتو درمانی و 85.7% بیماران گروه پرتو درمانی و شیمی درمانی دیده شد (0.031=P). عود تومور (به صورت موضعی، منطقه ای یا متاستاز دور دست) در 46.7% از بیمارانی که تحت پرتو درمانی قرار گرفتند، اتفاق افتاد. در گروه دیگر این میزان، 26.2% بود (0.012=P). میانگین فاصله زمانی بین اتمام درمان و بروز عود در دو گروه به ترتیب، 8.57 ماه و 7.17 ماه بود (0.48=P). نتیجه گیری: اضافه کردن رژیم شیمی درمانی شامل سیس پلاتین و 5- فلورواوراسیل به پرتو درمانی، باعث افزایش میزان پاسخ به درمان و کاهش موارد عود در تومورهای سلول اسکواموس سر و گردن می شود.

زمینه وهدف: سرطان های سلول های سنگفرشی سر و گردن  (Head and Neck Squamous Cell Carcinoma-HNSCC)بیماری بالغین است، اما اخیرا گزارش هایی از افزایش بروز این بیماری در بالغین جوان دیده شده است. عوامل مختلفی در ایجاد این نوع سرطان دخیل می باشند. دو ریسک فاکتور مصرف سیگار و الکل, ریسک فاکتورهای اصلی برای ابتلا به HNSCC می باشند. کم خونی (آنمی) مزمن که منجر به آتروفی مخاط می شود هم می تواند از عوامل افزایش استعداد به سرطان، به خصوص سرطان زبان باشد. مطالعه موجود با هدف بررسی میزان شیوع سرطان های سلول های سنگفرشی سر و گردن و ارتباط این تومور با ریسک فاکتورهای آن در افراد 40 و زیر 40 سال (بیماران جوان) در مقایسه با افراد بالای 40 سال انجام شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی، توصیفی و گذشته نگر پرونده های 262 بیمار مبتلا به SCC سر و گردن طی 15 سال از سال 1371 تا 1386 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بررسی شد؛ 15 نفر از آن ها کمتر از 40 سال داشتند. توزیع جنسی، محل، ریسک فاکتورها، مرحله و تمایز تومور، درگیری لنفاوی، مصرف سیگار، مصرف الکل و وجود آنمی دراین بیماران مورد بررسی قرار گرفت. داده ها در نرم افزار آماری  SPSS V.15وارد شده و توسط آزمون های آماری  Chi-Squareو Mann-Whitney آنالیز می شود. P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: ارتباط آماری معنی داری بین محل تومور با سن، جنس، مصرف سیگار، مصرف الکل، آنمی و درگیری لنفاوی وجود دارد. بیشترین محل درگیر در هر دو جنس، لارنکس بود. درگیری لارنکس بیشتر در مردان (%92) و درگیری هیپوفارنکس بیشتر در زنان (%61) وجود داشت و درگیری زبان به نسبت برابر در هر دو جنس وجود داشت. بیشترین محل های درگیر دربیماران جوان لارنکس (%40) و زبان (%40) و در گروه سنی بیشتر از 40 سال، لارنکس (%82.5) می باشد. در این مطالعه %5.8 بیماران 40 سال و کمتر از 40 سال سن داشتند که %66.6 از این بیماران فاقد ریسک فاکتور مصرف سیگار و %53.3 از این بیماران فاقد هر دو ریسک فاکتور مصرف سیگار و الکل بودند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های بالا و نبود ریسک فاکتورهای متداول در  SCCسر و گردن در جوانان به نظر می آید که بیولوژی SCC سر و گردن در جوانان با افراد مسن تر متفاوت باشد و ممکن است ریسک فاکتورهای دیگری در پیشرفت SCC سر و گردن در بیماران جوان نقش داشته باشد.

مقدمه: کارسینومای سلول های سنگفرشی دهان (Oral squamous cell carcinoma یا OSCC) جزء 10 تومور بدخیم شایع در جهان است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تغییرات بیان Cytokeratin 19 (CK19) و عامل رشد اندوتلیال عروقی (Vascular endothelial growth factor یا VEGF) به عنوان نشانگرهای تشخیصی بود. روش ها: در این مطالعه، 30 فرد بیمار به عنوان گروه مورد و 30 فرد سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. بیان ژن های CK19 و VEGF در سرم خون آن ها اندازه گیری شد. آزمون آماری t برای واکاوی داده ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: وجود نشانگر CK19 در افراد مبتلا به OSCC در 17 نفر از 30 نفر و نشانگر VEGF در 23 نفر از 30 نفر مثبت گزارش گردید. نتیجه گیری: بیان دو ژن VEGF و CK19 در بیماران مبتلا به کارسینومای سلول های سنگفرشی دهان، نسبت به افراد سالم بیشتر است. بنابراین، بررسی سطح بیان این دو نشانگر زیستی در خون بیماران OSCC، می تواند به عنوان یک روش تشخیصی غربالگری بیماری در مراحل اولیه ی بیماری در نظر گرفته شود. در مجموع، می توان نتیجه این تحقیق را به عنوان یک تست تشخیصی غربالگری در مراحل اولیه بیماری دانست.

زمینه و اهداف:   کارسینومای سلول سنگفرشی ملتحمه (CSCC)، مرحله ی نهایی نئوپلازی سنگفرشی سطح چشم (OSSN) می باشد. میکروبیوم، نقش مهمی در بیماری و سلامت چشم ایفا می کند. توسعه OSSN احتمالاً با تغییرات در میکروبیوم چشم مرتبط است. مواد و روش کار:   نمونه گیری برای این مطالعه ی مورد-شاهدی، بصورت غلتاندن سواب های استریل Rayon-tipped بر روی بافت ملتحمه ی بیماران و گروه شاهد بود. تشخیص جوامع باکتریایی شامل استافیلوکوکوس اورئوس (S. aureus)، استافیلوکوکوس همولیتیکوس (S. haemolyticus)، سودوموناس آئروژینوزا (aeruginosa P. )، گونه ی کورینه باکتریوم (spp.  Corynebacterium) و گونه ی اسینتوباکتر (Acinetobacter spp. ) بود. این مطالعه با استفاده از روش TaqMan quantitative real-time polymerase chain reaction (qPCR)  انجام شد که ژن rDNA S16 از باکتری ها را در نمونه های مختلف، مورد هدف قرار داد. یافته ها:   یافته ها نشان داد که فراوانی spp.  Corynebacterium در هر دو گروه بیمار و شاهد یکسان بود (77/88 درصد). همچنین بالاترین تعداد کپی را در مقایسه با سایر باکتری ها به نمایش گذاشت. به طور کلی، در بین بیماران تفاوت معنی داری در مقدار کل P. aeruginosa، S. aureus و S. haemolyticus با 0/001P-value<  مشاهده شد. علاوه بر این، spp.  Acinetobacter تفاوت معنی داری با 0/004 P-value = نشان داد.  88/9 درصد از  S. haemolyticus )0/002 (P-value = و 83/3 درصد از P. aeruginosa) 0/033(P-value = در گروه OSSN شناسایی شد و هیچ تشخیصی از این باکتری ها در هیچ یک از نمونه های شاهد مشاهده نشد. نتیجه گیری:   این مطالعه تفاوت معنی داری را در برخی از سویه های باکتریایی بین بیماران مبتلا به OSSN و افراد بدون OSSN نشان داد. درک عملکرد و ترکیب میکروبیوم سطح چشم می تواند بینشی در مورد بیماری های سطح چشم ارائه دهد

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه تیترهای آنتی بادی بر علیه ویروس EBV در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطق سر گردن (به جز نازوفارنکس) و افراد نرمال می باشد.مواد و روش کار: تیترهای سرمی آنتی بادی بر علیه اجزای VCA, EBNA, EA ویروس اپشتاین بار در بیماران مبتلا به کارسینوم فوق و گروه کنترل مقایسه شد.نتایج: از 41 بیمار پذیرفته شده در این مطالعه 21 بیمار مبتلا به کارسینوم فارنژال و 20 بیمار مبتلا به کارسینوم لارنژال بودند. تمامی کلاس های آنتی بادی های ضد EBV به جز (EBNA (IgG در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی به صورت معنی داری بیشتر از افراد کنترل بود. مطالعات آماری اختلاف معنی داری را در تیترهای آنتی بادی بین بیماران مبتلا به کارسینوم لارنژال و فارنژال و یا بین بیماران مصرف کننده یا عدم مصرف کننده تنباکو نشان نداد. نتیجه گیری: بر مبنای این مطالعه ارتباطی میان تیترهای آنتی بادی های ضد EBV و کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطق سر و گردن (به جز نازوفارنکس) وجود دارد. مطالعات بیشتر بر روی نمونه های بافتی می تواند نقش EBV را در تشکیل کارسینوم غیر نازوفارنژال مشخص نماید.